Een serie interviews, bestaande uit 5 consultants die ieder een ander perspectief hebben op wat het IRP is. Elk met een ander verhaal, leuke quotes en tips voor aankomende sollicitanten. Ja, het is een longread. Maar wel een hele leuke!
Onze allereerste interviewee is Pepita. Zij heeft als bestuurslid Marketing van het afgelopen jaar alle zeilen bijgezet om haar IRP-jaar met bestemming Colombia tot een groot succes te maken. Hoe ze dat gedaan heeft, en bovenal waarom ze dat precies gedaan heeft lees je in dit uitgebreide interview.
———————————————————————————————————————————————————————-
Pepita, kan je ons vertellen over jouw rol binnen het IRP?
Mijn rol binnen het IRP was de rol van marketeer. Dat betekent dat ik verantwoordelijk was voor het imago van het IRP. Ik was bezig met alle uitingen naar de student consultants en het bestuur, maar ook met het neerzetten van een professioneel imago voor bedrijven.
Het was erg leuk om me te verdiepen in de wereld van de studenten. Bij de promotieperiode voor student consultants kwam er bijvoorbeeld vragen voorbij als: wat is voor studenten belangrijk en hoe kun je die over de streep trekken om zich in te schrijven als student consultant?
Had je al bestuurservaring?
Ik had niet echt bestuurservaring voor het IRP. Wel heb ik me binnen dit soort groepen begeven en ben ik met nevenactiviteiten bezig geweest. Echter nog nooit als bestuur. Het is voor mij heel uniek geweest om vanaf het begin van a tot z betrokken te zijn geweest. Het begon met het maken van het beleid, daarna mochten we 12 student consultants verwelkomen. Om daar dan vervolgens leiding aan te kunnen geven en een voorbeeldrol te kunnen vervullen, vind ik geweldig.
Waarom heb je gesolliciteerd voor een functie binnen het bestuur?
De combinatie van management en leiding geven aan een grote groep mensen die van je eigen leeftijd zijn. En dat je vervolgens deel neemt aan een onderzoeksproject in het buitenland en daarnaast ook een stuk consultancy doet. Veel verschillende dingen samen die de functie van bestuurslid leuker maakt.
Was het moeilijk om een goede groep samen te stellen?
Het was niet moeilijk om goede mensen te vinden, maar wel om een juiste keuze te maken. Je gaat je afvragen: waarom mogen we geen 13 of 14 student consultants kiezen? Maar ik vind dat we het goed hebben aangepakt, mede door een professioneel selectieproces vooraf te laten gaan aan de uiteindelijke keuze. We hebben ook duidelijk met elkaar besproken wat voor types we wilden, en bijvoorbeeld een verscheidenheid qua karakters en studieachtergronden. Dit werd door verschillende gesprekken en cases bij de sollicitanten naar boven gehaald.
Je noemt een stukje diversiteit. Waarom is dat zo belangrijk?
Allereerst voor de sfeer. Daarnaast bevordert het ook de manier waarop mensen het leuk vinden om zich in te zetten en vergroot het de kwaliteit van het werk wat je aflevert. Verschillende achtergronden betekent verschillende perspectieven en invalshoeken. Dat is krachtig.
Heb je het gevoel dat je dingen hebt geleerd van andere student consultants?
Goede vraag. Ongetwijfeld. Ik denk vooral op persoonlijk vlak. Je leert, los van het samenwerken, veel van verschillende persoonlijkheden en ook van hoe mensen bepaalde vraagstukken aanpakken. Bijvoorbeeld de manier waarop klanten benaderen of hoe sommigen de acquisitie van bedrijven aanpakken.
Als je nu terugkijkt op het jaar, wat heb je dan geleerd?
Het klinkt heel cliché, maar voor mij is dat vooral samenwerken geweest, en het besef dat je daar steeds beter in kunt worden.
Is er iets specifieks dat je bijgebleven is op het gebied van samenwerken?
Het besef dat iedereen dingen anders aanpakt. Je denkt dat je een heel duidelijke oplossing is die voor zich spreekt, en ineens zijn er dan weer vier of vijf andere manieren om iets aan te pakken. Daar heb ik wel echt veel van geleerd. Ik heb daar veel met mensen over gepraat en gevraagd hoe zij bepaalde situaties voor zich zagen. Je zag dan vaak dat er echt verschillen waren in hoe mensen dachten. Iedereen komt natuurlijk ook uit een ander milieu, heeft een andere achtergrond en andere normen en waarden. Iedereen wil iets anders uit het project halen, en juist dat verschil is enorm leuk om te zien.
Wat wilde je uit je IRP-jaar halen?
Ik wilde heel simpel gezegd dat het een leuk jaar werd, haha. Dat is gelukt. Ook wilde ik een soort ‘legacy’ achterlaten. Het IRP anders achterlaten dan ik het aantrof. Dat was een persoonlijk doel voor mij. Het is belangrijk dat je een doel voor jezelf stelt en denkt: dit wil ik gedaan hebben. Het is belangrijk dat je je eigen project binnen het grote geheel hebt.
Heb je het gevoel dat dat gelukt is?
Ja, dat denk ik wel. Wat ik bijvoorbeeld beter wilde achterlaten, was de website. Voor de website heb ik, naar mijn mening, een heel mooi template neergezet waarvan ik denk dat het heel makkelijk bruikbaar is voor de volgende IRP-jaren. Ik heb ook dingen als een template voor het onderzoek zelf in elkaar gezet. Daar werd elk jaar door elk groepje maar wat gedaan. Ik heb daar afgelopen jaar een template voor gemaakt, wat het onderzoeksrapport uniformer maakt, en makkelijker te hanteren voor de student consultants. Met dit soort dingen leg je dus echt een basis voor de volgende jaren.
Waarom zouden mensen moeten solliciteren voor het IRP?
Het is gewoon een te gekke ervaring! Ik denk dat het echt perfecte mix van alles is. Het is een leuke groep van mensen en een waardevolle ervaring voordat je de arbeidsmarkt op gaat door de trainingen en het spreken met bedrijven. Het is echt ontzettend leerzaam om voor een echte klant met een echt vraagstuk bezig te zijn en vervolgens in een land te werken dat je niet kent, en waar je de taal niet spreekt. En dat je dat daar allemaal moet opzetten en uitvogelen. Dat samen maakt een hele mooie combinatie van een leerzame en waardevolle ervaring.
Kun je iets vertellen over je opdracht?
Ik deed een opdracht voor een klant die in de spoorwegindustrie actief is. Het is een multinational. Ze houden zich bezig met een vraagstuk over hoe big data kan bijdragen aan het verbeteren van het openbaar vervoer, en dan met name treinen, trams, metro’s. Ze wilde kijken hoe dit leefde in Colombia en wat de behoeftes waren van de bedrijven die het publieke transport beheren.
Hoe pak je zo’n opdracht aan?
Heel veel praten met mensen. We hebben 30 interviews gedaan in 4 weken. Soms hadden we wel 6 meetings op 1 dag. In de Uber van de ene naar de andere meeting en dan weer in de Uber naar de volgende afspraak. We hebben geprobeerd zoveel mogelijk mensen uit verschillende invalshoeken te krijgen. Het was leuk dat je zoveel mensen te spreken krijgt. We werden ook overal met open armen ontvangen overal en iedereen was heel eager om te vertellen waar ze mee bezig waren.
Wat zijn nu de vervolgstappen?
Nu gaan we een rapport schrijven. We zijn al een beetje begonnen en we merkten dat je daar, in het land van bestemming, zoveel mogelijk mensen moest gaan spreken. Dus we hebben het grootste gedeelte van de tijd gestoken in afspraken daar. Nu zijn we bezig met het afronden van het rapport. We verwachten dat we dit eind oktober gaan presenteren aan de klant.
Wat was het leukste IRP moment van het afgelopen jaar?
Wat ik zelf heel leuk vond, en wat me ook echt bij is gebleven omdat het in mijn ogen uniek is, is dat we in Colombia naar de Nederlandse ambassade zijn gegaan. Daar hebben we een gesprek gehad met de Nederlandse ambassadeur over Colombia en de verschillende markten die het land omvatte. Dat vond ik erg uniek, want als je als toerist naar het land gaat word je daar niet uitgenodigd. Vervolgens werden we ook bij de ambassadeur thuis uitgenodigd voor een diner met verscheidene ambtenaren. Er zijn zoveel leuke momenten geweest.
Zou je het IRP-jaar over doen als dat kon?
Ja, absoluut! Het is gewoon een te gekke rollercoaster. Er zijn ups en downs. Als je het heel druk hebt met tentamens denk je wel eens, waar ben ik aan begonnen? Maar als ik nu terugkijk op het jaar, naar alle ervaringen, kan ik echt zeggen dat ik een groep van 17 nieuwe vrienden heb gemaakt. Dat ik enorm veel gave trainingen gehad heb en coole bedrijven heb leren kennen. Dat je je volledig in een opdracht hebt gestort in een sector waar je niks over wist. In een land waar je allerlei meetings hebt, met een andere bedrijfscultuur. Je leert zo’n land op een hele andere manier kennen. Dat had ik echt op geen enkel andere manier kunnen doen. En dat maakt het IRP wel echt een waardevolle ervaring.
